Paulina Jaricot urodziła się 21 lipca 1798 roku w Lyonie. Od dzieciństwa chorowała na
krótkowzroczność. Pewnego dnia spadła z krzesła i znalazła się w ciężkim
stanie. Wtedy jej mama, ofiarowała siebie za ocalenie córki. Paulina
wyzdrowiała, a mama niebawem zmarła. Kiedy Paulina miała 17 lat nastąpił w jej
życiu duchowy przełom. Przystąpiła do spowiedzi i pozbyła się całego majątku.
Rok później założyła grupę wynagrodzicielek, które rozwijały pobożność
Eucharystyczną i cześć do Najświętszego Serca Jezusa. Wówczas dowiedziała się,
że pewien przedsiębiorca założył stowarzyszenie wspierające finansowo misje i postanowiła się dołączyć. Każda osoba w najbliższym otoczeniu miała znaleźć dziesięciu
chętnych, którzy wspieraliby misje – modlitwą i skromną ofiarą. Następnie te
kręgi dziesiątek miały być organizowane w setki, a te w tysiące.
3 maja 1822 roku grupa świeckich utworzyła stowarzyszenie przyjmujące system Pauliny Jaricot. Powstało Dzieło Rozkrzewiania Wiary. Paulina przekazała wszystko w ich ręce, a sama pozostała na uboczu. Wykorzystując sprawdzoną metodę założyła w Lyonie Stowarzyszenie Żywego Różańca składające się z piętnastoosobowych grup. Datą powstania Żywego Różańca jest 8 grudnia 1826 roku. 27 stycznia 1832 roku papież Grzegorz XVI zatwierdził stowarzyszenie. Patronką Żywego Różańca ustanowił młodziutką rzymską męczennicę ? św. Filomenę, za przyczyną której Paulina Jaricot w cudowny sposób wyzdrowiała.
Paulina jako córka fabrykanta była wrażliwa na sytuację miejscowych robotników. Podjęła wiele inicjatyw, które podnosiły status materialny pracowników. Padła niestety ofiarą oszustwa i popadła w długi. Wiele osób odwróciło się od niej. 25 lutego 1853 roku Paulina została wpisana na listę nędzarzy. Przez 9 lat żyła w nędzy. Zmarła 9 stycznia 1862 roku. W pogrzebie wzięła udział tylko grupa Lyońskich robotników.
Przez piętnaście lat panowała cisza wokół osoby Pauliny. Następnie ukazała się anonimowa książka ?Wspomnienie o przyjaciółce. Założycielka Rozkrzewiania Wiary i Żywego Różańca?. Poruszony biografią papież Leon XII w 1881 roku wydał apel, w którym podkreślił zasługi Pauliny Marii Jaricot. 25 lutego 1963 roku papież Jan XXIII podpisał dekret o heroiczności cnót Pauliny. Od tego czasu przysługuje jej tytuł sługi Bożej. Do Polski Żywy Różaniec dotarł w XIX wieku. W 1977 roku Prymas Polski ks. kard. Stefan Wyszyński zatwierdził Ceremoniał Żywego Różańca. Jan Paweł II w liście apostolskim ?Rosarium Virginis Mariae? ogłosił Rok Różańca. Ojciec Święty wprowadził nową część różańca, tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, czyli żywe róże składają się z 20 osób.
Jola