Kategoria: O Różach

Opublikowane w

Książki i audiobooki ks. Ireneusza Łukanowskiego SAC

Ksiądz Ireneusz Łukanowski SAC, pallotyn. od wielu lat posługuje modlitwą wstawienniczą oraz odprawia i współorganizuje Msze święte z modlitwą o uzdrowienie duchowe i fizyczne. Pełni też funkcję kapelana w różnych szpitalach, spotykając na swej kapłańskiej drodze ludzi chorych, cierpiących, czasem nie widzących wyjścia z trudnej sytuacji. Owocami Jego kapłańskiej posługi są niezwykłe uzdrowienia duchowe, psychiczne i fizyczne, które stały się możliwe dzięki wierze, otwierającej serce człowieka na działanie kochającego, Miłosiernego Boga. Autor zebrał świadectwa niektórych uzdrowień, opatrzył je komentarzami, dołączył interesujące rozważania na najczęściej zadawane pytania, modlitwy oraz wiersze i wydał już w dwóch częściach pod tytułem Wiara czyni cuda.. Są to niezwykłe książki, do których wraca się wiele razy, zwłaszcza w trudnych sytuacjach życiowych, a one zawsze wzmacniają wiarę, nadzieję i miłość oraz wskazują, że w każdej sytuacji trzeba zwracać się do Pana Boga, który daje człowiekowi to, co jest dla niego najlepsze.

Z myślą o osobach, którzy nie mogą czytać z przyczyn zdrowotnych lub z powodu innych okoliczności, np. prowadzenia samochodu, wybrane świadectwa, rozważania i wiersze zostały wydane w postaci audiobooków, a czytają je profesjonalni aktorzy.

Książki i audiobooki ks. Ireneusza Łukanowskiego SAC można zamówić:
www.pallotyni-otwock.pl
email: wiaraczynicuda2@wp.pl
tel: 22 779 29 92

 

1. Wiara czyni cuda, ks. I. Łukanowski, cz. 1  oraz audiobook 1

                           

Świadectwa pochodzą z okresu posługi Autora w Szpitalu Kolejowym w Warszawie – Międzylesiu (od 2005 Międzyleski Szpital Specjalistyczny); książka została wydana przez Apostolicum w Ząbkach w 2006 roku. Jej fragmenty nagrano w postaci audiobooku i wzbogacono o dodatkowe rozważania dotyczące największych współczesnych zagrożeń duchowych m. in. okultyzmu, bioenergoterapii, znaków i symboli zła. Teksty są przeplatane fragmentami Psalmów oraz wierszami Jolanty Wiśniewskiej, a czytają je znakomici aktorzy scen krakowskich – Agnieszka Mandat i Jacek Romanowski. Łączny czas nagrania wynosi ponad 2,5 godziny.

 

 

2. Wiara czyni cuda, ks. I. Łukanowski, cz. 2  oraz audiobook 2

       

Świadectwa zamieszczone w tej książce były spisane w latach 2006 – 2012. W tym czasie Autor został kapelanem Stołecznego Szpitala Centrum Rehabilitacji ?Stocer? w Konstancinie – Jeziornie. W Konstancinie w Centrum Animacji Misyjnej, w którym mieszkał, organizował i regularnie odprawiał Msze święte z modlitwą o uzdrowienie oraz prowadził rekolekcje o uzdrowienie duchowe i fizyczne ?Jezus uzdrawia całego człowieka?. Tematycznie zgrupowane świadectwa przeplatają rozważania na trudne tematy, dotyczące np. aborcji, eutanazji, śmierci czy grzechów okultyzmu. Książka zawiera też przydatne modlitwy, a całość jest przeplatana wierszami Marii Krystyny Kozłowskiej (krystya) oraz Jolanty Wiśniewskiej.

Teksty zamieszczone w audiobooku czytają znani aktorzy: Ewa Ziętek, Halina Łabonarska i Jerzy Zelnik. Czas nagrania wynosi pond 3 godziny.

 

3. Wiara a cierpienie, ks. I. Łukanowski, B. Zielonka oraz audiobook 3

   

Książka i  audiobook są swoistym vademecum cierpienia, napisanym we współpracy z Barbarą Zielonka. Znajdziemy w nich teologiczne podstawy cierpienia, rozważania o wierze, śmierci, cierpieniu, m. in. o cierpieniu dzieci czy św. Jana Pawła II, o Matce Teresie czy św. Ojcu Pio. Są tu też  różne przydatne informacje, np. jak zachować się w szpitalu czy jak pomóc umierającym. Te trudne tematy są podane w sposób łagodny, ułatwiający ich przyjęcie. Jest tu też wiele potrzebnych modlitw i kilka świadectw uzdrowionych osób, które bezgranicznie zaufały Bogu, a On odpowiedział im miłością i miłosierdziem, przychodząc z pomocą i zmieniając ich życie.

Audiobook 3 zawiera ponad 3 godziny nagrań, a swoich głosów użyczyli znani aktorzy scen krakowskich – Agnieszka Mandat i Jacek Romanowski.

 

4. Faith works wonders, ft I. Łukanowski + audiobook 4

 

Angielska wersja książki Wiara czyni cuda, cz. 1 i audiobooku 1 powstała w odpowiedzi na zapotrzebowanie Czytelników anglojęzycznych w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, którzy zetknęli się z posługą Autora. Audiobook 4 jest tłumaczeniem polskiej wersji audiobooku 1, a teksty czyta Weronika i Andy Edwins.

Wiara czyni cuda, cz. 2 oraz Wiara a cierpienie (książki i audiobooki) są w trakcie tłumaczenia na język angielski.

 

          

 

Opublikowane w

Grupy Wstawiennicze

W naszych Kółkach Różańcowych zostały stworzone Grupy Wstawiennicze. Możecie zapisać się i odmawiać kolejną dziesiątkę Różańca w następujących intencjach:

Pierwsza Grupa – ADOPCYJNA – modlitwa w intencji osoby, która nie jest w Kółku. Podajemy imię tej osoby.

Druga Grupa – UZDROWIENIA DUCHOWEGO (nawrócenia), FIZYCZNEGO (o łaskę uzdrowienia z różnych chorób, uzależnień itp.), MIĘDZYPOKOLENIOWEGO dla osób z Kółek, z naszych rodzin i tych, których nosimy w sercu.

Trzecia Grupa – RODZINNA – jedność rodziny, miłość w małżeństwie oraz o potrzebne łaski dla dzieci.

Czwarta Grupa Adopcyjna – modlitwa za Kapłana/Siostrę Zakonną (proszę o podanie imienia Księdza / Siostry) Zakonnej)

 

Opublikowane w

Historia Pallotyńskich Kółek Różańcowych

Nasze Kółka Różańcowe są wyjątkowe, ponieważ średnia wieku osób modlących się wynosi nieco ponad 30 lat. Pierwsze Kółko Różańcowe pod wezwaniem Św. O. Pio powstało z inicjatywy Elwiry oraz  Księdza Ireneusza Łukanowskiego SAC  we wrześniu 2011 roku przy Kościele pw. Niepokalanego Serca N.M.P. w Konstancinie Jeziornej „Stocer”. W niedługim czasie powstały kolejne Kółka skupiające głównie ludzi młodych pracujących lub studiujących.
Spotykamy się co 3 miesiące. W grudniu mamy spotkanie opłatkowe, w marcu 1-2 dniowe rekolekcje, w czerwcu ognisko, zaś w wrześniu pielgrzymkę do wybranego Sanktuarium w Polsce.

Kółko Różańcowe stało się szczególnym miejscem bliskiego spotkania z Jezusem i Jego Matką, zobowiązaniem do codziennego odmawiania dziesiątki Różańca. Pragnieniem naszym jest, aby modliło się z nami coraz więcej znajomych – dzięki temu Matka Boża wspiera każdego, kto się do niej zwraca, a wiara przecież czyni cuda. Opiekunem Kółek jest Ksiądz Ireneusz Łukanowski SAC€“ oddany i gorliwy Kapłan i wspaniały Człowiek.

Elwira i Jola

Opublikowane w

Ogólne informacje

Kochani, codziennie, przez okres około 3 miesięcy każdy z nas będzie odmawiał daną tajemnicę. W ten sposób chociaż każdy odmawia tylko jedno ?Ojcze nasz?, dziesięć ?Zdrowaś Maryjo? i jedno ?Chwała Ojcu?, rozważając tylko jedną tajemnicę Różańca Św., jednak ma zasługę taką samą, jakby odmówił cały Różaniec, ponieważ cała Róża, z 20 osób złożona, rzeczywiście odmawia cały Różaniec. W naszych intencjach będą odprawiane Msze Święte, terminy będą umieszczane na stronie bloga.

Opiekunem naszych Kółek jest Ksiądz Ireneusz Łukanowski.
Zmiany Tajemnic Różańcowych następują co 3 miesiące, wtedy również organizujemy spotkania wszystkich Róż. W przypadku tworzenia nowego Kółka zmiana Tajemnic następuje dopiero po 3 miesiącach od  utworzenia Kółka Różańcowego.

Cele Kółek Różańcowych 

  1. Umocnienie wiary w duszach wiernych.
  2. Modlitwa w intencjach Kościoła, Ojca Świętego, o pokój i nawrócenie grzeszników przez wstawiennictwo Matki Bożej Różańcowej.
  3. Obrona przed duchowymi zagrożeniami.
  4. Ożywienie działalności apostolskiej.

Obowiązki Uczestników Kółek Różańcowych

  1. Odmawianie codziennie jednego dziesiątka Różańca.
  2. Przynajmniej raz w roku udział w spotkaniu Kółka Różańcowego.
  3. Częste przystępowanie do Sakramentów świętych oraz udział w nabożeństwach maryjnych.
  4. Szerzenie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
  5. Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła.
  6. Udział w pogrzebie zmarłego członka ŻR oraz w modlitwa za spokój jego duszy.

Obowiązki Opiekunów Kółek 

  1. Informowanie o spotkaniach członków Kółek.
  2. W przypadku odejścia któregoś z członków odmawianie za tą osobę jej dziesiątki do momentu do kiedy nie znajdziemy na jej miejsce nowej osoby.

Odpusty

Kościół udziela członkom ŻR odpustu zupełnego z zachowaniem zwykłych warunków (stan łaski uświęcającej, Komunia Święta, brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu, modlitwa w intencjach Ojca Świętego) w dniu:

  1. Przyjęcia do ŻR
  2. Bożego Narodzenia (25 XII)
  3. Ofiarowania Pańskiego (2 II)
  4. Zwiastowania Pańskiego (25 III)
  5. Zmartwychwstania Pańskiego
  6. Niepokalanego Poczęcia NMP (8 XII)
  7. Wniebowzięcia NMP (15 VIII)
  8. Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III)
  9. Matki Bożej Różańcowej (7 X)
Opublikowane w

Obietnice Matki Bożej dla odmawiających Różaniec

Streszczenie obietnic złożonych przez Najświętszą Maryję Pannę św. Dominikowi, który pierwszy otrzymał od Niej różaniec, oraz bł. Alanowi de la Roche, dominikańskiemu zakonnikowi, który niezwykle przyczynił się do rozpowszechnienia nabożeństwa różańcowego w wieku XV:
 1. Wszyscy, którzy wiernie służyć mi będą, odmawiając różaniec święty, otrzymają pewną szczególną łaskę.
2. Obiecuję moją specjalną obronę i największe łaski wszystkim tym, którzy będą odmawiać różaniec.
3. Różaniec będzie potężną bronią przeciwko piekłu; zniszczy występek i rozgromi herezję.
4. Cnoty i święte czyny zakwitną ? najobfitsze zmiłowanie dla dusz uzyska od Boga; serca ludzkie odwróci od próżnej miłości świata, a pociągnie do miłości Boga i podniesie je do pragnienia rzeczy wiecznych. O! Ileż dusz uświęci tą modlitwą.
5. Dusza, która poleca mi się przez różaniec ? nie zginie.
6. Ktokolwiek odmawiać będzie pobożnie różaniec święty, rozważając równocześnie tajemnice święte, nie dozna nieszczęść, nie doświadczy gniewu Bożego, nie umrze nagłą śmiercią; nawróci się, jeśli jest grzesznikiem, jeśli zaś sprawiedliwym ? wytrwa w łasce i osiągnie życie wieczne.
7. Prawdziwi czciciele mego różańca nie umrą bez sakramentów świętych.
8. Ci, którzy będą odmawiali różaniec, znajdą podczas swego życia i w chwili śmierci światło Boże oraz pełnię Bożej łaski i będą mieli udział w zasługach błogosławionych.
9. Codziennie uwalniam z czyśćca dusze, które mnie czciły modlitwą różańcową.
10. Wierne dzieci różańca zasłużą na wysoki stopień chwały w niebie.
11. O cokolwiek przez różaniec prosić będziesz ? otrzymasz.
12. Rozszerzającym mój różaniec przybędę z pomocą w każdej potrzebie.
13. Otrzymałam od mojego Boskiego Syna obietnicę, że wszyscy obrońcy różańca będą mieli za wstawienników cały dwór niebieski w czasie ich życia i w godzinę śmierci.
14. Odmawiający mój różaniec są moimi dziećmi, a braćmi Jezusa Chrystusa, Syna mojego Jednorodzonego.
15. Nabożeństwo do mego różańca jest wielkim znakiem przeznaczenia dla nieba.

Opublikowane w

Świadectwo Ks. Ireneusza

   ?Jezu, ufam Tobie?

?Chcę Cię wysławiać na wieki, za to coś uczynił? (Ps. 52, 11a)

(słowa napisane na moim obrazku prymicyjnym)

Urodziłem się w Białej Podlaskiej jako dziewiąte dziecko Krystyny i Adama. Od urodzenia bardzo dużo chorowałem i załamani rodzice wozili mnie po szpitalach, a lekarze nie dawali mi wielu szans na życie. Pewnego dnia poczułem się gorzej. Rodzice, który jedyną szansę na moje ocalenie widzieli w Bogu, przed powtórnym odwiezieniem mnie do szpitala, postanowili mnie ochrzcić. Poszli do najbliższego kościoła w Białej Podlaskiej, który mieścił się przy stacji PKS, bo byłem już prawie umierający. Ksiądz, widząc mnie, przestraszył się i powiedział: ? ?on potrzebuje natychmiast lekarza?. Nie było jednak rodziców chrzestnych. Mama wyszła przed kościół, aby kogoś o to poprosić. Przechodziła akurat moja ciocia, która chętnie zgodziła się, więc matka chrzestna już była. Za chwilę przechodzili dwaj mężczyźni, byli to studenci, którzy przyjechali do domu na święta Bożego Narodzenia. Mama spytała jednego z nich, czy nie zechciałby zostać ojcem chrzestnym – zgodził się, więc chrzest mógł się odbyć. Właśnie wtedy  –  przed chrztem świętym – rodzice ofiarowali mnie Panu Bogu mówiąc: ?Panie Boże, jeżeli chcesz go zabrać do siebie, niech się stanie Twoja wola, a jeżeli chcesz, aby żył, niech pójdzie na Twoją służbę?. Po ochrzczeniu rodzice zawieźli mnie znowu do szpitala. Lekarze byli bezradni – rodzice znów usłyszeli słowa: ?jeżeli do jutra przeżyje, to będzie dobrze?. Ku zdziwieniu lekarzy mój stan zdrowia poprawiał się z dnia na dzień, wszystkie dolegliwości, które miałem, zniknęły. Pan Bóg dotknął mnie swoją łaską uzdrowienia.

Mama wspomina, że lekarze przez dłuższy czas dopytywali się o stan mojego zdrowia. Ale ja od tamtej pory już nie chorowałem, wręcz przeciwnie -nawet udzielałem się sportowo w szkole podstawowej i średniej, uzyskując  dobre wyniki. Sport towarzyszył mi też w seminarium i towarzyszy do dzisiaj.

Wiele osób z rodziny mówiło mi, że będę księdzem, ale ja broniłem się, że nie będę. Kimże nie chciałem być? Cukiernikiem, sportowcem – miałem nawet propozycję od mojego profesora, żebym rozwijał swoje zdolności sportowe na AWF. Miałem też dużo koleżanek, a nawet dziewczynę.

Stopniowo jednak zmieniałem swoje plany życiowe i nie słuchałem już żadnych słów, bo wiedziałem, kim chcę zostać. Wiele osób z rodziny wiedziało o przysiędze rodziców, którą złożyli, ofiarowując mnie chorego Bogu. Oni wiedzieli, ale przez wiele lat nie mówili mi o tym. Pan Bóg jednak działał cały czas.

O ofiarowaniu mnie Bogu przez rodziców dowiedziałem się będąc już w Nowicjacie Księży Pallotynów. Przypominam sobie ten dzień – popłynęły mi wtedy łzy i uświadomiłem sobie, jak krok po kroku jak Pan Bóg mnie wzywał swoją łaską powołania. Po raz pierwszy głos Boży w sercu usłyszałem pod koniec III klasy szkoły średniej. Wpierw Pan Jezus pukał delikatnie, a później bliżej matury Jego głos był coraz silniejszy: ?Pójdź za Mną?. Przypomniałem sobie wszystkie okoliczności i znaki, które mi dawał i Jego miłość, napełniającą moje serce radością i pokojem.

Już w szkole średniej nawiązałem kontakt z pallotynami, a po jej ukończeniu i po maturze wiedziony głosem powołania wstąpiłem do Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego Księży Pallotynów. 7 lat później z rąk Jego Eminencji Księdza Prymasa Kardynała Józefa Glempa otrzymałem święcenia kapłańskie.

* * *

Pragnę Panu Bogu nieustannie dziękować za dar życia, uzdrowienia, za dar powołania i kapłaństwa. ?Chcę Cię wysławiać na wieki, za to coś uczynił? (Ps. 52, 11a).

                      ?Własnego kapłaństwa się boję,

                      własnego kapłaństwa się lękam

                       i przed kapłaństwem w proch padam,

                      i przed kapłaństwem klękam.

                      W lipcowy poranek mych święceń

                      dla innych szary zapewne ?

                      jakaś moc przeogromna

                      z nagła poczęła się we mnie.

                      Jadę z innymi tramwajem ?

                      biegnę z innymi ulicą ?

                      nadziwić się nie mogę

                      swej duszy tajemnicą?.

                           Ks. Jan Twardowski